Ode aan de doperwten

 

Terwijl het oogstseizoen volop aan de gang is, laten een paar goedgemutste paddenstoelen voorzichtig weten dat er ook nog zoiets als herfst bestaat.

Ik merk aan de planten dat het seizoen hier op z’n einde loopt. De frisse vrolijke plantjes van de voorbije maanden zien er moe uit. Moe van het groentjes produceren. Behalve de sperziebonen dan. Die staan er nog fris en vol bonen en bloesem bij.

En de courgettes dan! Die blijven maar komen. Ik heb dit jaar maar één plant in de hoop dat ik minder vruchten zou hebben. Nou dat is dus flink mislukt. De courgette komt onze neus en oren uit. We hebben ze in alle mogelijke vormen in gerechten verwerkt. Rauw in een slaatje, gevuld en in ratatouille. Nu pleuren we ze meteen in de vriezer voor een heerlijke soep deze winter.

Er is weer een potimarron rijp en die ga ik volgende week weer als ovenfrietjes verwerken. Lekker!

De aardappelen heeft dochterlief geoogst. Het was een emmertje vol. Mooie oogst voor 8 plantjes. De doperwten, vol meeldauw, heb ik leeggeplukt en weggehaald. 400 gram ligt ondertussen in de vriezer. Doperwten zijn één van mijn lievelingsgroenten. Ik lust ze in alle vormen: rauw vers van de plant, gestoofd, of in de soep. Daarom even deze ode aan de doperwten:

“LEKKER WAART GIJ VERS VAN DE PLANT. LEKKER ZULT GIJ ZIJN UIT DE VRIEZER.”

2 gedachtes over “Ode aan de doperwten

  1. pliensmoestuin zegt:

    Leuk dat de tuin het zo lekker doet dit jaar. Doperwten heb ik nog niet eerder in de tuin gehad en wil ik volgend jaar ook eens proberen, na jou ode aan deze groente kan ik natuurlijk niet achterblijven, haha. Hier is het oogsten uit de tuin ook nog zeker niet ten einde. Potimarron ken ik niet, waar gebruik je dat voor?

    Like

  2. moestuinweb zegt:

    Leuk dat je nog lekker uit de moestuin kan smullen. Doperwten groeien heel gemakkelijk. Heb echt geen omkijken naar. Gewoon laten groeien en oogsten wat je wilt: peultjes, extra fijne of wat groter. Het verbaast me niet dat je de potimarron niet kent. Ik heb de vrucht in de Ardennen ontdekt. Vertaald is het “kastanje pompoen”. De smaak is wat zoeter dan een normale pompoen en de vrucht wordt niet groter dan een handbal. Handig is dat je hem niet hoeft te schillen. Wassen en ontpitten volstaat om hem te verwerken. Traditioneel wordt er soep van gemaakt. Maar ik ben niet zo’n soepmens, Ik maak er frietjes uit de oven van. Op de bakplaat de frietjes met wat zonnebloemolie, zout en een snuifje peper mengen en 45 minuten in een oven van 200 graden. Heeeeerlijk!

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.